Laos – w górę Mekongu

Dzisiaj już definitywnie opuścimy Luang, jak i również jeden z naszych ulubionych krajów – Laos. Popłyniemy ekspresową łódką ponad 400km w górę Mekongu – aż do Złotego Trójkąta. Odliczając postoje, średnia prędkość naszej łódki to ok 60-70 km/h, co czyni ją drugim po samolocie najszybszym środkiem transportu w tym kraju. Tak naprawdę jest teraz inny rok i inna podróż, niż wcześniej opisywane wydarzenia. W tamtej podróży po prostu wsiedliśmy na motocykl i wróciliśmy nim do Vientiane.

Wynajmujemy łódkę

Teraz wylądowaliśmy w Luang na lotnisku po ponad 3 godzinnym locie z Kuala Lumpur. Marek nauczony już wcześniejszym doświadczeniem postanawia, że nie będziemy kupować biletów na łódkę w jakiejkolwiek agencji, ale pojedziemy bezpośrednio do portu na północno – wschodnich obrzeżach miasta i w czwórkę ( są z nami nasi przyjaciele ) wynajmiemy całą łódkę wyłącznie dla nas. Załatwiana bezpośrednio w porcie taka opcja jest tańsza, niż 4 indywidualne bilety kupowane w agencji i tłoczenie się najczęściej w 8 osób ( agencje zapewniają, że maksimum 6) i do tego jeszcze z górą ładowanego po drodze towaru. Jeśli chcielibyście popłynąć taką łódką, to wierzcie mi – wynajęcie całej będzie zdecydowanie najlepszą opcją. Inaczej będziecie stłoczeni w podróży od rana do zachodu Słońca w przestrzeni w której nawet ktoś nie przekraczający 130 cm wzrostu, zdecydowanie czułby już doskwierający brak miejsca. Jednak nie to jest najgorsze. Jeśli rozmiar noszonego przez was obuwia przekracza numer 35, nawet przez chwilę nie myślcie o współdzieleniu łodzi z przypadkowymi ludźmi. Efektem jest wtedy nieprawdopodobne wyginanie stóp przez 9-11 godzin podróży ( takie łódki mocno obciążone są znacznie wolniejsze). To wszystko nawet bardziej dotyczy ruchu w stronę odwrotną, gdyż więcej turystów wybiera ten właśnie kierunek, jak i więcej towarów napływa do Luang Prabang, niż z niego wypływa. Można też wybrać opcję wolnych, większych łodzi, które po drodze zapewniają nocleg na brzegu. Jednak i tam sytuacja z wolną przestrzenią często bywa podobna, a podróż trwa pełne 2 dni. Dla ciekawych – wynajęcie całej łódki z Luang Prabang do Ben Houayxay (skąd przekracza się granice z Tajlandią – od 7 lat już przez most) 2 lata temu kosztowało ok 170 USD.

Wypływamy

Wypływamy około 8 rano. Troszkę żałujemy, że nie wcześniej, bo dzień wbrew oczekiwaniom okazał się słoneczny. Byłoby znacznie ciekawiej dla fotografii…no ale trudno. Na początku mała konsternacja. Po załadowaniu się na naszą łódkę, ta nie chce odpalić. Szkoda, bo to podobno najszybsza łódź obsługująca tą trasę. Po pół godzinie jesteśmy już zapakowani do innej łodzi, która bez problemu odpala… tak więc w drogę!Po krótkim rozgrzaniu silnika wchodzimy na pełna prędkość. Dzięki temu nie jest nam za gorąco, bo wiatr chłodzi nas przyjemnie. To jednak nieprawdopodobnie zdradliwe warunki, gdyż łatwo o poparzenia słoneczne, zupełnie tego nie czując. Staramy się więc dobrze zabezpieczyć.Podróż przebiega pięknie. Miejsca mamy dosyć, chociaż warto tutaj pamiętać o wzięciu ze sobą czegoś do oparcia, bo łódź zapewnia tylko coś w rodzaju żerdzi. Jeśli nie macie jakiegoś materaca, czy karimaty, to radzimy tak rano spakować plecak, aby stał się on dobrym oparciem. Na drogę mamy niezły zapas tego, co w Laosie najcenniejsze – Beer Lao, w najlepszej wersji Gold. Niestety na łodzi nie ma ani lodówki, ani skrzyni z lodem…jaka szkoda!

Mekongiem przed siebie

Nasza trasa prowadzi przez jeden z najpiękniejszych na świecie przełomów wielkich rzek. Przez właściwie całą drogę płyniemy przez góry pokryte w większości dziewiczą dżunglą. Niestety – nie słyszymy dźwięków tego lasu. Nasza motorówka jest jednak bardzo głośna. Widzimy morze drzew w których czasem tylko rozpoznajemy tekowce i właściwie niczego poza tym, no może oprócz niezliczonych kęp potężnych bambusów i z rzadka spotykanych palm kokosowych. Po około 2 i pół godzinach przybijamy do pierwszej przystani, którą jest zacumowana tuż przy lądzie duża łódź. Możemy też tutaj cokolwiek zjeść, jak i skorzystać z toalety. Nasz sternik uzupełnia paliwo. Po kwadransie ruszamy dalej. Ponownie góry, lasy, czasem jakieś skały wyrastające z dna rzeki. Po następnych 2 godzinach podobny przystanek. Tutaj decydujemy się cokolwiek zjeść.Tak upływa nam pół godziny i znowu wsiadamy do łódki. Powoli góry zaczynają się oddalać od rzeki. Teren staje się płaski, a las wyraźnie się przerzedza.

Powoli Mekong zbliża się do granicy z Tajlandią. Jest już wyraźnie po południu. Słońce schodzi coraz niżej , a my zbliżamy się do naszego celu. Po rozładunku musimy wejść na bardzo wysoką i stromą skarpę, co z naszymi ciężkimi plecakami wcale nie jest takie proste. Tam załadujemy się do tuk tuka, który dowiezie nas do posterunku granicznego przed mostem granicznym. Po przejściu granicy zabierze nas autobus kursujący wyłącznie na moście, którego zadaniem jest przewożenie pasażerów pomiędzy posterunkami granicznymi obu krajów. Jeszcze tylko chwila i jesteśmy w Tajlandii…ale to już temat na inną opowieść.

Bardzo dziękujemy Wam za uwagę i poświęcony czas. Mamy nadzieję, że podobała Wam się wyprawa przez Laos. Naszym zdaniem to jeden z najpiękniejszych krajów regionu. Nie ma tu wprawdzie tropikalnych, morskich plaż, ale znajdziecie plaże nad licznymi rzekami z krystaliczną wodą, jak również nad paru jeziorami. Laos jest najrzadziej zaludnionym krajem Azji Południowo – Wschodniej, jest więc celem idealnym zwłaszcza dla tych, którzy najbardziej cenią sobie kontakt z naturą.