Turcja – Istambuł

Istambuł jest jednym z największych miast świata.
Ma ponad 15 milionów mieszkańców. Położony jest na dwóch kontynentach.
Do Istambułu przyjechaliśmy autobusem z Goreme i wjechaliśmy z Azji do Europy. Taksówka zawiozła nas z dworca autobusowego do dzielnicy Sultan Ahmed. To historyczna dzielnica Istambułu, istniejąca od czasów Bizancjum.

Nad Bosforem

Nad Bosforem

Zaczęliśmy szukać noclegu. Hoteli jest tu mnóstwo, ale albo drogo, albo brak miejsc. Wreszcie znaleźliśmy. Żaden Hilton, mały pokoik, którego powierzchnię zajmowało wielkie łoże, a nad nim wisiał telewizor. Było tak ciasno, że mogliśmy tylko leżeć. Ale za to z tarasu, prawie na wyciągnięcie ręki, mieliśmy przepiękny widok na Hagia Sofia.

Mecz

Wieczorem miał być mecz reprezentacji Polski w piłce nożnej na Mistrzostwach Europy, rozgrywanych w Polsce i Ukrainie. Poszliśmy więc po zapas piwa, bo bez tego meczu nie da się obejrzeć. Zresztą byliśmy wyposzczeni po miesięcznym pobycie w Iranie. Tam alkoholu nie ma. Przy okazji zrobiliśmy sobie mały spacer po okolicy i poszliśmy nad Bosfor.

Wróciliśmy z siatami wypełnionymi zimnym piwem, był 16 czerwca i ogromny upał. Zaczęliśmy oglądanie meczu. Reprezentacja Polski grała z Czechami. Takiej partaniny jeszcze nie widziałam. Pamiętam tylko bramkarza o nazwisku Tytoń. Upał i piwo zrobiły swoje, zaczęłam mecz komentować coraz głośniej. Kiedy przegraliśmy 0:1, wpadłam w lekką furię. Marek konał ze śmiechu i potajemnie mnie nagrywał. Do dzisiaj zachowały się filmiki i czasami do nich wracamy.

Hagia Sofia

Następnego dnia zerwaliśmy się wcześnie rano, naszym celem była Hagia Sofia. Chcieliśmy być pierwsi i się udało. Przywitał nas kot, strażnik świątyni. W Hagia Sofia żyje kilkanaście kotów. Świątynia robi ogromne wrażenie z zewnątrz, wnętrze wręcz oszałamia. Jest symbolem złotego wieku Bizancjum. Zachwyca wystrój wnętrza, marmurowe płytki, zdobienia i mozaiki. Marmurowe płyty pochodziły z kamieniełomów marmuru w Anatolii. Kopułę zbudowano z płytek i cegieł z Rodos. Kolumny sprowadzono z Azji Mniejszej, Włoch i Grecji.

Przed wybudowaniem Bazyliki św. Piotra w Rzymie była ona największym kościołem chrześcijańskim na świecie. Potem była meczetem. Po przekształceniu  Turcji w republikę, świątynia stała się muzeum.
Kiedyś wnętrze wypełnione było złotymi mozaikami, w których odbijało się światło, co stwarzało niepowtarzalny nastrój. Teraz w świątyni panuje półmrok, z cennych mozaik pozostało niewiele.
Cały dzień świecą się ogromne żyrandole.
Wyszliśmy po około dwóch godzinach, kiedy w środku były setki ludzi.
Gdy wychodziliśmy, zobaczyliśmy niekończącą się kolejkę i dzikie tłumy chętne do zobaczenia tego architektonicznego cudu.

Poniżej zdjęcia z wewnątrz Hagia Sofia, kilka w wersji czarno-białej.

Kto rano wstaje, ten ma takie widoki-)

Wita nas kot – strażnik świątyni

Widok z okna Hagia Sofia na Błękitny Meczet

Sultan Ahmed to dzielnica najważniejszych zabytków.
Chcieliśmy zobaczyć kilka z nich.

Pałac Topkapi

Poszliśmy do Pałacu Topkapi, położonego w najpiękniejszym miejscu miasta. Pałac był kiedyś siedzibą sułtanów i centrum Imperium Osmańskiego. Zgodnie z turecką tradycją, pałac składa się z wielu budynków na terenie ogrodu. Ma cztery dziedzińce, do których prowadzą osobne bramy. Topkapi skrywa najcenniejsze skarby Imperium Osmańskiego. Z cyplu, na którym jest położony pałac, rozciaga się przepiękny widok na miasto, Bosfor i Złoty Róg.

Poniżej zdjęcia z Topkapi. We wnętrzach nie można robić zdjęć ze względu na zabezpieczenia eksponatów. Marek dostał specjalne zezwolenie od dyrektorki muzeum  na fotografowanie powyżej linii eksponatów. W samym skarbcu jest to absolutnie niemożliwe.

Kolejka chętnych do zwiedzenia Topkapi

Błękitny Meczet

Następnie udaliśmy się do Błękitnego Meczetu.
Budowę tego meczetu rozpoczął 19-letni wówczas sułtan Ahmed w 1506 roku.
Budowla miała być konkurencją dla Hagia Sofia i miała być od niej wspanialsza. Mimo wielu zabiegów nie udało się tego dokonać. Jakkolwiek trudno meczetowi odmówić architektonicznej maestrii.
Błękitny meczet mieści się na placu, do którego wiedzie pięć bram. Ma sześć minaretów, zdobi go 21 tysięcy fajansowych płytek w błękitnej tonacji, stąd jego popularna nazwa. Światło do wnętrza wpada przez 260 okien, jednak nie zachowały się oryginalne szyby.
To nie tylko turystyczna atrakcja, ale miejsce modłów i aby wejść do środka, trzeba mieć stosowny ubiór.

Poniżej zdjęcia z Błękitnego Meczetu.

Zwiedziliśmy jeszcze kilka meczetów i pospacerowaliśmy po okolicach.

Poniżej zdjęcia z tych miejsc.

Wielki Bazar

Na koniec zajrzeliśmy na Wielki Bazar. Zajmuje on powierzchnię 30 hektarów, ma 61 ulic z około 3500 sklepikami, 22 bramy, kawiarnie, restauracje, meczety, fontanny. Jest największy w Turcji.
Istnieje od czasów Bizancjum. Kiedyś zawierano tu transakcje bankowe i giełdowe, handlowano niewolnikami. Dzisiaj pełni wyłącznie funkcję turystyczną. Piękne miejsce, jednak nic nas tutaj nie zaskoczyło.
Byliśmy świeżo po wizycie we wspaniałych irańskich bazarach, które są niepowtarzalne.

Poniżej zdjęcia z Wielkiego Bazaru.

Po dniu pełnym wrażeń wróciliśmy do hotelu i rano wyjechaliśmy autobusem do Bułgarii. Czy ktoś z Was był w Istambule ? Jak Wasze wrażenia ?

Na koniec kilka widoczków z naszego hotelowego tarasu.

Hagia Sofia

Widok na biznesową dzielnicę Istambułu – Beyoglu

Hagia Sofia

Hagia Irene