Maroko – As-Sawira

Afryka
22 marca 2018
By Hooltaye

As – Sawira to portowe miasteczko w zachodnim Maroko. Francuska nazwa to Essaouira. Mile nas zaskoczyło. Kiedyś przyjeżdżało tu dużo hippisów i czuje się ten klimat nadal. Sporo tu małych knajpek, galerii, hotelików i klimatycznych, ukwieconych uliczek. Mieszkaliśmy w bardzo fajnym, czyściutkim hoteliku tuż przy medynie. Na tarasie podawano śniadanie, roztaczał się z niego piękny widoczek na miasto. Pogoda również nam dopisywała i było bardzo ciepło, co zachęciło nas do nocnego spaceru. Nie wszyscy mieszkańcy uciekali przed aparatem fotograficznym. Spacery po As – Sawira były samą przyjemnością.

Medyna jest naprawdę wyjątkowa i wpisana na listę UNESCO. Jest gwarno, kolorowo, swobodnie i beztrosko. Nie ma tu tak wielkiego stada namolnych Marokańczyków i pseudo przewodników. To jedno z niewielu marokańskich miast, które nam się bardzo podobało, podobnie jak Asilah.

Dwa dni spędziliśmy, snując się po zaułkach i uliczkach medyny. Świetne jest też portowe nabrzeże, gdzie nad głowami krążą mewy. Trzeba na nie uważać, jest ich naprawdę sporo. To znaczy trzeba uważać na to, co spadnie z nieba 😉 Czynne są tu targi rybne ze świeżymi rybkami i owocami morza. Można popatrzeć, jak pracują rybacy w porcie.

Z południowego bastionu miasta Skala Du Port rozpościera się ładny widok na medynę.W mieście jest plac, gdzie występują artyści i jest sporo sklepów muzycznych. Są też małe restauracyjki, gdzie można spędzić wieczór. Poszliśmy do jednej z nich na tadżin rybny, ale okazał się niewypałem.

Medyna jest schludna i czysta, tu się zgubić nie można. W centrum medyny znajdują się między innymi suk jubilerski, rybny i przypraw. Północna jej część to dzielnica żydowska-mallah.W lipcu odbywa się tu jeden z większych festiwali muzyki Gnawa. Bardzo przyjemny jest spacer wieczorem wzdłuż murów miasta, kiedy słońce pięknie oświetla mury. Ludzi jest tam wtedy mnóstwo. Każdy chce zobaczyć zachód słońca.

As-Sawira to miasto inne, o wiele przyjemniejsze, niż odległy o ok.150 km Agadir. Kiedy chodziliśmy wąskimi uliczkami, naszą uwagę zwracał piękny kobaltowy kolor drzwi i okien, który kontrastował z białymi ścianami. Kobaltowe są też łodzie rybackie w porcie. Berberowie się uśmiechają i wyglądają z licznych sklepików i galerii, zachęcając turystów do zakupu pamiątek. Sprzedaje się tu przedmioty z inkrustowanego drewna tui i cedru. Pachną przyprawy, a od kolorów mieni się w oczach. Wszędzie stoiska ze świeżymi owocami i warzywami. Zdumiało nas to, że mimo wysokiej temperatury na stoiskach z mięsem, nie latały tu żadne muchy, ani nie czuć było przykrego zapachu. Okazało się, że w na stoiskach mięsnych trzyma się duże ilości świeżej mięty, bazylii, pietruszki i innych ziół, które odstraszają muchy i eliminują niemiły zapach.

Przed uzyskaniem niepodległości przez Maroko, miasto nosiło nazwę Mogador. Ta nazwa pochodząca z okresu panowania Portugalczyków używana jest obecnie tylko w odniesieniu do pobliskiej wyspy.

Miasto zwane dzisiaj As-Sawira założyli w starożytności Fenicjanie, a później przejmowali je kolejno Kartagińczycy i Rzymianie. Jako część rzymskiego imperium, zachodnie wybrzeże Maroka znane było jako Mauritania Tingitana.
W 429 roku miasto zdobyli Wandalowie, a cztery lata później przejął je rzymski wódz Belisarius. Od VII do X wieku region znajdował się pod panowaniem arabskiej dynastii Umayyaden, która zajęła również południe Hiszpanii.W XV wieku marokańskie wybrzeże wraz z miastami As-Sawira, Agadir, Casablancą i Mellila, zajęli Portugalczycy.

Budowę portowych umocnień, rozpoczętą przez Portugalczyków w roku 1506, kontynuował sułtan Mulai Abdelmalek. Pod koniec XVIII wieku As-Sawira stało się największym portem Maroko. Plany twierdzy, oraz poszczególnych dzielnic miasta, sporządzał francuski architekt Théodore Cornut.W następnych latach rosło znaczenie As-Sawira jako punktu węzłowego szlaków karawan, rósł też dobrobyt miasta. Po zajęciu As-Sawira przez Francuzów w 1893 r. przerwane zostały jego najważniejsze powiązania handlowe, a tym samym źródła dochodów.

Miasto żyje z rybołówstwa, głównie sardynek i morskich węgorzy, oraz z turystyki. Coraz chętniej przyjeżdżają tutaj nie tylko Marokańczycy, ale również turyści z Europy.

Miasto, które bardzo polecamy. Czuliśmy się tu świetnie.